Kızlar 2 yaşına geldiğinde, ölen kardeşlerine ait oyuncakları istemeye başlarlar. Bu başlangıçta gayet normal görünse de, o oyuncakları hiç görmediklerini söylediğimde olayın aniden nasıl ürkütücü bir hale geldiğini hissedebilirsiniz. Oyuncakları aldıklarında ise onlara, ölen kardeşlerinin koyduğu isimleri koyuyorlar; üstelik bu bilgiyi de bilmelerine imkan yokken. Aile tekrar eski evine taşındığında ise kızlar, 3 aylıkken taşınmış oldukları bu bölgedeki her yeri, nasıl oluyorsa ezbere biliyor olurlar.